door stormkind | Jul 3, 2005 | oud werk, proza
Eigenlijk ben ik geen rituelenmens, maar ik heb een zwak voor kampvuren. Hoe je met aansteker en aanmaakhout aansluit in de lange rij van vuurmakers, terug tot in de tijd dat we onszelf nog geen mensen noemden maar het net geworden waren. Ergens achteraan de rij dit...
door stormkind | Jun 27, 2005 | oud werk, proza
Voor een affiche zocht ik een hondje met een hoog achgossie-gehalte. Zo’n pielig beestje – wat mijn vader ‘een gestoffeerde rat’ noemde. Ik bestelde zo’n hondje. Ik kreeg Fifi. A chihuahua with an attitude. We schrijven een tropisch warme fotoshoot met hond....
door stormkind | Jun 17, 2005 | oud werk, proza
Ik wandel door een school die het heeft verloren van de tijd. De lokalen staan leeg, het linoleum krult. Duizend donkere bakstenen hebben geduld. In de gangen staan legers voetstappen op sterk water. In het toilet lees ik de tegeltaal. Iemand is een lekker wijf, een...
door stormkind | Mei 21, 2005 | oud werk, proza
Niets mooier dan een blije vriendin. Kijk haar zitten, tegenover me aan de keukentafel – het hoofdkwartier van onze relatie. Hoe ze glimt en gloeit, hoe de woorden als vogels om haar heen vliegen. Ze kreeg een prachtig aanbod, van mensen die ertoe doen. Ze hoorde wat...
door stormkind | Mei 2, 2005 | oud werk, proza
De kale pianist begint aan Bach. De antieke harmonie klinkt houterig. Na een paar maten stokt hij. Opnieuw, en weer wordt het niks met Bach. Hij draait zich om en maakt excuus. Zet vervolgens een dissonante melodie in. Ik hoor het mooiste vals voor de gelegenheid. In...
door stormkind | Apr 15, 2005 | oud werk, proza
Vrijdag academiedag. We drinken koffie op de trappen voor de entree. Er is rivier, er is zon, er zijn blote armen. De mijne bleker dan een vel papier. Ik noem het maar rust. Het slot van een week waarin mijn schoonmoeder bijna overleed, die verdomde ziekenhuislucht en...
