‘Hou een hart vol van warmte en liefde in je borst, maar wees op de vierkante meter een vorst. Wat je zoekt kan geen ander je geven. Mens, durf te leven!’
De A27 ligt te wazen in een nevel die volgens het ANP van voorbije paasvuren overbleef. We luisteren naar het weekeinde van het Nederlandse lied. We snoepen van de brok in onze keel.
Een kilometer of honderd lang spoelt het wrakhout van de voorbije weken weg. De krapte van twee mensen, twee deeltijdstudies en twee drukke banen in één huishouden. De zorgen om de mensen van wie we houden, de stress van wat er niet allemaal nog gebeuren moet voordat we klaar zijn.
Simpel. Twee vierkante meter auto-interieur, daarop vorst te zijn. Wat durven we te leven.