Voorstel

24 december 2012 | poëzie

Zullen we zomaar eens
de meetlat vergeten?
Plaatjes in de prullenbak.

Laten we de stelligheid
lichtzinnig overschilderen
met het woord misschien.

We keren op geen schrede terug
bijten ons nergens in vast.
Als vogels vliegen we
geen seconde achteruit.

Niet verder vooruit kijken
dan onze hartslag reikt.
Hier. Nu. Hier. Nu.